Het werkt altijd zo uit als je bedacht hebt.
Door: Raoul
Blijf op de hoogte en volg Raoul
18 Mei 2009 | China, Nanchang
Ik heb de afgelopen zes weken lekker rondgereisd, mn plannen veranderd, HongKong geskipped en twee weken in Yangshuo blijven hangen. Ondertussen ben ik ergens in het zuidoosten van dit schattige landje beland, een paar honderd kilometer onder Shanghai.
In Yangshuo heb ik twee Zweden ontmoet die voldoen aan het stereotype Scandinavier. Lang haar, baard en licht alcoholisch, genaamd Victor & Mathias.
Na twee weken in bovenstaande partystad een aardige haat-liefde verhouding opgebouwd te hebben met diezelfde stad, besloot ik dat het tijd was om weer verder te reizen. Samen met Victor & Mathias de bus gepakt naar Xiamen, ergens aan de Zuid-Oost kust van China. Tijdens een dagje strand kwamen we op het idee om de Tulou's in de regio te bezoeken. Tulou is Chinees voor: aarden gebouw. Ze zijn meestal rond, drie verdiepingen hoog, enkele honderden jaren oud en er wonen meerdere families in een gebouw. Kortom, wel een bezoekje waard. Klinkt als een plan en dat was het naar ons idee ook wel. Daarna zouden onze wegen weer scheiden.
Nou wil het geval dat mijn Rough Guide en de Lonely planet beiden wel een halve pagina aan dit interessante stukje China besteden. We hadden dus geen idee waar, hoe en wanneer we daar terecht zouden komen. Wat we wel wisten is dat we er minstens een nacht in wilden doorbrengen.
In het hotel uitgevogeld in Chinees-Engels waar en hoe laat de bus naar Yingdong vertrekt: om 16:00h en de rit duurt ongeveer 2,5 a 3 uur. Snel naar het busstation en daar bleek dat er om 13:00h ook een bus ging. Mooi dan nemen we die, dat scheelt weer drie uur wachten.
Als we net op weg zijn komt de co-rijder met een flyer aanlopen en de vraag: 'Tulou'?.
'Dui, Dui, Yes', zeggen we en weg is tie. Naja het zal wel. Ons plan blijft om er een te vinden en er te slapen. Maar hoe?
Door theevelden, bananenplantages, tabakvelden en dorpjes vol met vervallen gebouwen slingeren we langzaam de binnenlanden in. Na vier! uur verschijnen de eerste tulou's in de dorpjes langs de weg. Mooi, dan zijn we in ieder geval in de goede regio.
Iemand in de bus schreeuwt wat, de buschauffeur schreeuwt wat terug. Een minuut later stopt de bus en een vrouw stapt uit. Met een hoop getoeter naar een tegenligger vervolgen we onze weg naar Yingdong. Onze hoop om vanavond al in Tulou te slapen vergaat langzaam maar zeker.
Ineens stopt de bus en de co-rijder gebaard met een hoop 'luid gepraat' dat we uit moeten stappen.
'Huh? Hier? Ergens in-the-middle-of-nowhere op een T-splitsing?' Victor & Mathias kijken mij aan alsof ik het probleem mag gaan oplossen. Waarop ik zeg: 'Relax, uiteindelijk kom je altijd op de plaats waar je wilt zijn.' Helemaal geloven doen ze me nog niet.
De co-rijder wijst naar een minivan 20 meter verderop. We worden in de minivan gepropt en met een noodgang scheuren we weg. Een ding is zeker, we gaan niet naar Yingdong vandaag. Na vijf a tien minuten scheuren we een dorpje binnen en daar staan we: recht tegenover een gigantische tulou.
Het is weer gelukt! Zonder een idee te hebben wat er allemaal gebeurd, waar we heen gaan of wat dan ook, zijn we weer precies uitgekomen waar we wouden.
Onze minivan chauffeur blijkt kamers in de tulou te verhuren voor 20 Yuan per bed. Na een korte en zinloze inspectie, we wouden er sowieso toch in slapen :), nemen we de kamer.
En zo reis ik door het platteland van China. Als je maar een einddoel hebt, kom je er altijd.
En omdat het zo lang geleden is vandaag ook de fototjes erbij:
http://www.flickr.com/photos/36180966@N08/
In Yangshuo heb ik twee Zweden ontmoet die voldoen aan het stereotype Scandinavier. Lang haar, baard en licht alcoholisch, genaamd Victor & Mathias.
Na twee weken in bovenstaande partystad een aardige haat-liefde verhouding opgebouwd te hebben met diezelfde stad, besloot ik dat het tijd was om weer verder te reizen. Samen met Victor & Mathias de bus gepakt naar Xiamen, ergens aan de Zuid-Oost kust van China. Tijdens een dagje strand kwamen we op het idee om de Tulou's in de regio te bezoeken. Tulou is Chinees voor: aarden gebouw. Ze zijn meestal rond, drie verdiepingen hoog, enkele honderden jaren oud en er wonen meerdere families in een gebouw. Kortom, wel een bezoekje waard. Klinkt als een plan en dat was het naar ons idee ook wel. Daarna zouden onze wegen weer scheiden.
Nou wil het geval dat mijn Rough Guide en de Lonely planet beiden wel een halve pagina aan dit interessante stukje China besteden. We hadden dus geen idee waar, hoe en wanneer we daar terecht zouden komen. Wat we wel wisten is dat we er minstens een nacht in wilden doorbrengen.
In het hotel uitgevogeld in Chinees-Engels waar en hoe laat de bus naar Yingdong vertrekt: om 16:00h en de rit duurt ongeveer 2,5 a 3 uur. Snel naar het busstation en daar bleek dat er om 13:00h ook een bus ging. Mooi dan nemen we die, dat scheelt weer drie uur wachten.
Als we net op weg zijn komt de co-rijder met een flyer aanlopen en de vraag: 'Tulou'?.
'Dui, Dui, Yes', zeggen we en weg is tie. Naja het zal wel. Ons plan blijft om er een te vinden en er te slapen. Maar hoe?
Door theevelden, bananenplantages, tabakvelden en dorpjes vol met vervallen gebouwen slingeren we langzaam de binnenlanden in. Na vier! uur verschijnen de eerste tulou's in de dorpjes langs de weg. Mooi, dan zijn we in ieder geval in de goede regio.
Iemand in de bus schreeuwt wat, de buschauffeur schreeuwt wat terug. Een minuut later stopt de bus en een vrouw stapt uit. Met een hoop getoeter naar een tegenligger vervolgen we onze weg naar Yingdong. Onze hoop om vanavond al in Tulou te slapen vergaat langzaam maar zeker.
Ineens stopt de bus en de co-rijder gebaard met een hoop 'luid gepraat' dat we uit moeten stappen.
'Huh? Hier? Ergens in-the-middle-of-nowhere op een T-splitsing?' Victor & Mathias kijken mij aan alsof ik het probleem mag gaan oplossen. Waarop ik zeg: 'Relax, uiteindelijk kom je altijd op de plaats waar je wilt zijn.' Helemaal geloven doen ze me nog niet.
De co-rijder wijst naar een minivan 20 meter verderop. We worden in de minivan gepropt en met een noodgang scheuren we weg. Een ding is zeker, we gaan niet naar Yingdong vandaag. Na vijf a tien minuten scheuren we een dorpje binnen en daar staan we: recht tegenover een gigantische tulou.
Het is weer gelukt! Zonder een idee te hebben wat er allemaal gebeurd, waar we heen gaan of wat dan ook, zijn we weer precies uitgekomen waar we wouden.
Onze minivan chauffeur blijkt kamers in de tulou te verhuren voor 20 Yuan per bed. Na een korte en zinloze inspectie, we wouden er sowieso toch in slapen :), nemen we de kamer.
En zo reis ik door het platteland van China. Als je maar een einddoel hebt, kom je er altijd.
En omdat het zo lang geleden is vandaag ook de fototjes erbij:
http://www.flickr.com/photos/36180966@N08/
-
17 Mei 2009 - 18:27
Frances:
hee broer!
leuk om te lezen, en al helemaal om de foto's erbij te bekijken=)
ik vond het ook erg leuk je weer even te spreken op msn=)!!
ontzettend veel plezier nog, wat ik je al zo een 3x heb toegewenst[a]
dikke knuffel -
17 Mei 2009 - 19:03
Inge:
Typisch Raoul: Relax, 't komt allemaal goed ;)
Veel plezier nog kerel!
Het water hier is nog steeds nat en we missen je! -
17 Mei 2009 - 20:48
Papa En Mama:
hey boy, wat zul jij die zweden missen,( of die zweden jou?!:) ), was wel even fijn zo samen wat rondreizen, nu weer even wennen, in je uppie. ik kan me nog niet echt een beeld voor de geest halen van zo,n tulou, maar eens even kijken of je daar ook foto's van hebt , daar gaan we nu even van genieten, take care of yourself, love papa en mama. -
17 Mei 2009 - 21:35
Papa En Mama:
reactie 2, net je foto's bekeken, prachtig!wat ontmoet je veel leuke en spontane mensen!!heerlijk je zo te zien genieten. je hebt weer heel wat gezien en gedaan, gegeten en gedronken, brrr......,hond, slangenbloed/vlees, en die kip ziet er ook niet heel lekker uit ;).enne,... weten we dus nu gelijk wel wat een tulou is, lijkt wel een beetje op de meanderflat hier:). goeie reis richting shanghai!! liefs papa en mama. -
18 Mei 2009 - 01:31
Ron:
Ja, waar anders dan in China kun je stereotype Zweden ontmoeten?
In elk geval weer eens een ander accent aan het Engels...
Leuke foto's, alleen het recept voor 'hond' ben je vergeten te vermelden, dus dat mak ik voorlopig niet klaar.
Goed weer een berichtje van je te lezen, want dat was al weer enige tijd geleden. Maar met de foto's heb je dat verzuim weer goedgemaakt.
Next Stop... dat wacht ik dan weer af. -
18 Mei 2009 - 06:15
Marieke En Joos:
Haai!!
We hebben je even op MSN 'gesproken', maar de blog is ook weer super. We worden per regel jaloerser...
Have fun verder is tot het volgende blog / MSN-gesprek!! -
18 Mei 2009 - 08:18
Maartje.:
Jee wat een gave foto´s en wat eet je bizarre dingen. Ik dacht dat ik stoer was.. hmm niet dus!!! Je hebt me in die zin overtroffen!!
Geniet ervan en veel plezier de komende tijd en wanneer je je vrienden weer gaat ontmoeten! Tof hoor, hoe het allemaal gaat en dat je zo geniet!
Groeten Maartje. -
18 Mei 2009 - 10:14
Kapelle:
Ha Raoul, goed om weer wat van je te lezen! Leuk joh. En een extraatje zijn de foto's.... Wouw, wat een gave trip maak jij. Groet uit het zeeuwse! -
18 Mei 2009 - 16:06
Judel:
Alle foto's straal je op :)
Blijf dat vooral doen!
Enjoy en laat het allemaal maar gebeuren.
Kus Judith -
19 Mei 2009 - 19:44
Evelien:
Hey Vos,
ziet er op foto's allemaal weer super leuk en stoer uit! tijd gaat zeker veel te snel? leuke verhalen ook! geniet er nog maar ff van in china!
-
20 Mei 2009 - 08:42
Desiree:
He Raoul,
Goed om weer iets van je te lezen. Het blijft leuk en de foto's zijn top.
Veel plezier!
-
21 Mei 2009 - 09:10
Sietske:
Heej Raoul,
ik lees alweer dat je je wel vermaakt daar! Heerlijk als je kunt doen wat je wilt en altijd op de een of andere manier wel weer uit komt waar je wilt! Dat slangenbloed lijkt me trouwens erg ranzig. Hoe komen ze er bij, die chinezen. Nou, groetjes en have fun.
Siets -
23 Mei 2009 - 20:56
Waddinxveen:
hoi Raoul!
Het is heel leuk om je verhalen steeds te lezen , heel boeiend en byzonder allemaal. Reis je wel volgens de tijdsplanning? of blijf je langer in China? We zullen het wel lezen. Veel groetjes en een mooi vervolg gewenst! -
24 Mei 2009 - 21:58
Anita:
wow....wat een land....
en wat zie je er goed uit. mooie verhalen en mooie foto's! Op naar Vietnam......
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
