Asia VS South-America
Door: Raoul
Blijf op de hoogte en volg Raoul
01 September 2009 | Peru, Máncora
Waarom ze in Peru rijst met en vork eten en in China aardappels met twee stokjes.
Een tijdje geleden verliet ik de Lage Landen om wat meer van de wereld te zien. En dan heb ik ut niet alleen over de twee wereldwonderen die toevallig ook op mijn pad lagen.
Dat is gelukt! Opt moment dat ik dit schrijf hoeft alleen mn vliegtuig op de terugreis nog maar in de lucht te blijven hangen en dan ben ik weer heelhuids thuis.
Behalve dat ik ontdekt heb dat de mensen in Peru gemiddeld kleiner zijn dan in China spreek ik nu vloeiend Spaans & Chinees en ben ik de helft van mn eigen taal vergeten. En zoals iedereen die lang reist zegt, ben ik alle gevoel voor data en dagen kwijtgeraakt. Net als 2 paar slippers, 2 telefoons en 1 fles douchegel.
Met gemiddeld drie busreizen van 15 tot 20 uur per week kwam ik erachter dat ik in een bewegend ´bed´ niet kan slapen. Wat als gevolg had dat ik uren lang kon nadenken. Dat was uiteraard niet altijd zinnig en eindigde menigmaal in een grote ergernis aan mijn mede buspassagiers omdat iedereen die niet uit mn eigen koude kikkerlandje komt, zich gewoonlijk gedraagt als een achterlijke gek. Maar zodra ik diezelfde bus de volgende dag uitstapte en wat mede-backpackers tegen kwam, had ik wel weer een sterk verhaal.
Dat nadenken resulteerde in het vinden van enkele verschillen tussen de twee landjes die ik bezocht heb. Ik tijdens een paar van die nachtelijke busreizen ook nog nagedacht hoe ik dat op kon schrijven, maar dat is niet echt gelukt. Als je nog keer de tijd vind om onder het genot van een lekker Nederlands biertje een gesprek met me aan te knopen dan zal je vast nog wel wat te horen krijgen. Tussen de sterke verhalen door....
Na een maand of twee kwam ik er achter dat ze in China nooit zeggen wat ze denken of vinden. Een Chinees blijft altijd vriendelijk, maar als je iets vraagt krijg je altijd halve antwoorden. Wat meestal resulteerde in gesprek wat heel dicht in de buurt komt een politie ondervraging van zeker 10 minuten voordat ik voor mezelf duidelijk had wat de hele activiteit inhield. De Peruaan daarentegen communiceert zo direct dat ik er tijdens mn eerste dagen in Peru iedere keer van schrok, om vervolgens voor mezelf tot de conclusie te komen dat ik in dat prachtige aziatische land van de rijzende zon flink gebrainwashed was. Maar als de gemiddelde Peruaan iets niet weet dan zal die een of andere leugen op hangen waar niemand wat wijzer van wordt. Gevolg voor de backpacker: altijd minimaal twee keer de weg vragen.
Tijd voor een feestje!
Dat is er altijd wel in Zuid-Amerika. En niet alleen de Zuid-Amerikanen zelf kunnen er wat van. De backpacker mag ook zeker niet klagen. Het is hier vrij eenvoudig om van partyhostel naar partyhostel te hoppen en dus letterlijk niks van het land te zien. Dit terwijl in heel China precies een hostel gevonden heb waar het dak er iedere dag af ging. Ik hoef jullie dan ook niet te vertellen dat ik daar een paar nachtjes langer ben gebleven dan de geplande drie.
Op een of andere manier vind je dat ook terug in de activiteiten die er te doen zijn. Waar in China alles cultuur gerelateerd is, zit je in Peru eerder in sandbuggy of raft dan in een busje richting de Machu Piccu. Oja, en drugs is overal makkelijker te krijgen als in Nederland.
Zo heb ik nog wel 368 langere of kortere annecdotes en bevindingen die bovenkomen als ik weer herinnerd word aan iets. Mocht je me dus binnenkort weer is spreken dan zal je er vast wel eentje te horen krijgen.
Op naar de hagelslag, drop, frikandellen, zelfs mn eten koken en de was doen, een begrijpbare taal, stamppot boerenkool en echte koffie!
Een tijdje geleden verliet ik de Lage Landen om wat meer van de wereld te zien. En dan heb ik ut niet alleen over de twee wereldwonderen die toevallig ook op mijn pad lagen.
Dat is gelukt! Opt moment dat ik dit schrijf hoeft alleen mn vliegtuig op de terugreis nog maar in de lucht te blijven hangen en dan ben ik weer heelhuids thuis.
Behalve dat ik ontdekt heb dat de mensen in Peru gemiddeld kleiner zijn dan in China spreek ik nu vloeiend Spaans & Chinees en ben ik de helft van mn eigen taal vergeten. En zoals iedereen die lang reist zegt, ben ik alle gevoel voor data en dagen kwijtgeraakt. Net als 2 paar slippers, 2 telefoons en 1 fles douchegel.
Met gemiddeld drie busreizen van 15 tot 20 uur per week kwam ik erachter dat ik in een bewegend ´bed´ niet kan slapen. Wat als gevolg had dat ik uren lang kon nadenken. Dat was uiteraard niet altijd zinnig en eindigde menigmaal in een grote ergernis aan mijn mede buspassagiers omdat iedereen die niet uit mn eigen koude kikkerlandje komt, zich gewoonlijk gedraagt als een achterlijke gek. Maar zodra ik diezelfde bus de volgende dag uitstapte en wat mede-backpackers tegen kwam, had ik wel weer een sterk verhaal.
Dat nadenken resulteerde in het vinden van enkele verschillen tussen de twee landjes die ik bezocht heb. Ik tijdens een paar van die nachtelijke busreizen ook nog nagedacht hoe ik dat op kon schrijven, maar dat is niet echt gelukt. Als je nog keer de tijd vind om onder het genot van een lekker Nederlands biertje een gesprek met me aan te knopen dan zal je vast nog wel wat te horen krijgen. Tussen de sterke verhalen door....
Na een maand of twee kwam ik er achter dat ze in China nooit zeggen wat ze denken of vinden. Een Chinees blijft altijd vriendelijk, maar als je iets vraagt krijg je altijd halve antwoorden. Wat meestal resulteerde in gesprek wat heel dicht in de buurt komt een politie ondervraging van zeker 10 minuten voordat ik voor mezelf duidelijk had wat de hele activiteit inhield. De Peruaan daarentegen communiceert zo direct dat ik er tijdens mn eerste dagen in Peru iedere keer van schrok, om vervolgens voor mezelf tot de conclusie te komen dat ik in dat prachtige aziatische land van de rijzende zon flink gebrainwashed was. Maar als de gemiddelde Peruaan iets niet weet dan zal die een of andere leugen op hangen waar niemand wat wijzer van wordt. Gevolg voor de backpacker: altijd minimaal twee keer de weg vragen.
Tijd voor een feestje!
Dat is er altijd wel in Zuid-Amerika. En niet alleen de Zuid-Amerikanen zelf kunnen er wat van. De backpacker mag ook zeker niet klagen. Het is hier vrij eenvoudig om van partyhostel naar partyhostel te hoppen en dus letterlijk niks van het land te zien. Dit terwijl in heel China precies een hostel gevonden heb waar het dak er iedere dag af ging. Ik hoef jullie dan ook niet te vertellen dat ik daar een paar nachtjes langer ben gebleven dan de geplande drie.
Op een of andere manier vind je dat ook terug in de activiteiten die er te doen zijn. Waar in China alles cultuur gerelateerd is, zit je in Peru eerder in sandbuggy of raft dan in een busje richting de Machu Piccu. Oja, en drugs is overal makkelijker te krijgen als in Nederland.
Zo heb ik nog wel 368 langere of kortere annecdotes en bevindingen die bovenkomen als ik weer herinnerd word aan iets. Mocht je me dus binnenkort weer is spreken dan zal je er vast wel eentje te horen krijgen.
Op naar de hagelslag, drop, frikandellen, zelfs mn eten koken en de was doen, een begrijpbare taal, stamppot boerenkool en echte koffie!
-
01 September 2009 - 19:27
Zusje:
Geweldig,
heb er nu al zin in:)
en ik beloof je:
als je zondag thuiskomt krijg je van mij een zak drop!
-
01 September 2009 - 19:28
Marieke & Joos:
Welcome back!!!
Wanneer kom je koffie drinken? Of wordt 't een biertje in het clubhuis???
Groetjes! -
01 September 2009 - 19:56
Wim:
Vooral die koffie; zelfs Senseo is heerlijk! ;)
Kom maar rap bier halen ;) -
02 September 2009 - 05:36
Kapelle:
Hoi Raoul, we hebben zin om je weer te zien!
K en J. -
02 September 2009 - 09:27
Greetje Vos:
Hey wereldreiziger?je bent weer heelhuids teruggekeerd/fijn joh,hopen je gauw een keertje te zien.groeten van Kees en Greetje -
02 September 2009 - 11:02
BijOnsOok:
Na je 2e bericht heb je niks meer van me vernomen, maar ik volgde jou avonturen nog zeer geregeld. Weet je na dat halve jaar afwezig zijn nog wel wie ik ben? Maakt niks uit, denk er nog maar ff over na als je in de trein/bus zit naar Middelburg/Arnhem of elk ander ver oort. Ik hoop je ooit nog te spreken over reis, ben heel benieuwd naar je verhalen, sterk of niet. Wees weer welkom in ons koude kikkerlandje en succes met het acclimatiseren hier en het vinden van een nieuwe baan! -
02 September 2009 - 11:54
Inge:
welkom thuis, Raoul!
Tot ziens in het zwembad of in het clubhuis. Veel liefs Inge -
02 September 2009 - 17:11
Henk-Jan En Wilma:
Hej wereldreiziger,
We zien er naar uit je verhalen eens te horen.
Maar wen eerst maar weer eens aan dit land want het leven zal weer heel anders zijn. Geniet van je thuiskomst en we hopen je gauw eens te zien (krijg je het trouwens lekker druk want dat schrijft iedereen).
See you en kus!
HJ&W
-
03 September 2009 - 11:28
Mama En Papa:
we laten jullie even meegenieten; ja daar ga je dan, als ouders met de trein> a'dam, en sta je 1 1/2 uur te vroeg te popelen en je nek uit te rekken om je boy weer te zien, na heeeeeeeel veel mensen naar buiten te zien komen, staat hij daar opeens......yes! even zien we hem rond kijken, dan een blik van.. o,nee, daar heb je ze.. een glimlach en een dikke omhelzing... hij is er weer, maar niet voor lang, want de plannen om weer te vertrekken zijn al weer in de maak!
we hopen dat je heel onwennig toch goed geslapen hebt in dit herfstachtige koude, maar o zo mooie kikkerlandje.
tot gauw!! papa en mama
-
03 September 2009 - 16:08
Peter:
Gefeliciteerd feest ganger je hebt het overleeft! Ik zie uit naar Raoul on the Moon! Ga je ook nog je 25ste verjaardag vieren. je bent bij ons welkom. laat maar wat horen.
Peter -
07 September 2009 - 18:46
Hadassa:
Hee neef!!
Wat leuk om je reisverhalen te lezen, je kan erg leuk en beeldend schrijven! Wat heb je een hoop meegemaakt...super joh. Welkom terug en ik hoorde dat de reiskriebels je nog niet verlaten hebben ;-) Geniet ervan!!
Groetjes,
Hadassa
-
07 September 2009 - 18:55
Waddinxveen:
Hoi Raoul, ik dacht , even checken of je wel in Holland terug bent; niks in de kranten, geen nu.nl terwijl je echt vanuit een heel andere wereld komt..
Maar je bent er, zien we nu in je reisverslag. Goed aan gekomen en een ontzettend mooie periode meegemaakt.
En we hebben wel zin in nóg een paar verhalen want je kan goed vertellen.Bedankt voor het meegenieten van je reisverhalen.
Hartelijke groet!!en tot kijk. -
07 September 2009 - 21:36
Licia:
Hoi neef(je)
heb ik je al wel op je stoppelbaard gezoend, maar nog niet je laatste reisverslag gelezen. Nu dus wel. Nou dat belooft een hoop mooie verhalen. Voor ons was het ook leuk om alles mee te lezen.
Welkom thuis!
Licia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
